επιστέφω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

επιστέφω < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἐπιστέφω < ἐπί + στέφω

Ρήμα

επιστέφω → λείπει η κλίση

  1. (αρχαιοπρεπές) στεφανώνω
  2. (αρχαιοπρεπές) τοποθετώ στην κορυφή
    Οι κίονες είναι κυλινδρικοί αρράβδωτοι από φαιόχρωμο μάρμαρο και επιστέφονται με ιωνικά κιονόκρανα. (*odysseus.culture.gr)
  3. (λόγιο) ολοκληρώνω κάτι που κάνω με μια τελευταία σημαντική ενέργεια, θέτω ως επιστέγασμα
    ≈ συνώνυμα: επισφραγίζω
    ※  Στην πόλη της Παμπλόνας, στη βόρειο Ισπανία, γιορτάζεται το διάσημο φεστιβάλ του Σαν Φερμίν, του οποίου οι εννεαήμερες εορταστικές εκδηλώσεις επιστέφονται με το πασίγνωστο σε όλο τον κόσμο κυνήγι των ταύρων. (*naftemporiki.gr)

Συγγενικά

Μεταφράσεις
    επιστέφω

Πηγές
  • Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.