διόδιον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ διόδιον τὰ διόδιᾰ
      γενική τοῦ διοδίου τῶν διοδίων
      δοτική τῷ διοδίῳ τοῖς διοδίοις
    αιτιατική τὸ διόδιον τὰ διόδιᾰ
     κλητική ὦ! διόδιον διόδιᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διοδίω
γεν-δοτ τοῖν  διοδίοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διόδιον < δίοδος < διά + ὁδός

Ουσιαστικό

διόδιον ουδέτερο

  1. πέρασμα, διάβαση
  2. στενωπός
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.