διόγκωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ διόγκωσῐς αἱ διογκώσεις
      γενική τῆς διογκώσεως τῶν διογκώσεων
      δοτική τῇ διογκώσει ταῖς διογκώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν διόγκωσῐν τὰς διογκώσεις
     κλητική ὦ! διόγκωσῐ διογκώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  διογκώσει
γεν-δοτ τοῖν  διογκωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διόγκωσις (ελληνιστική κοινή) < διογκόω / διογκῶ <δι- (δια-) + αρχαία ελληνική ὀγκόω) + -σις → δείτε και τον αρχαίο παθητικό τύπο διογκέομαι

Ουσιαστικό

διόγκωσις, -εως θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.