δικτάτωρ

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
δικτᾱτορ-
ονομαστική ὁ δικτάτωρ οἱ δικτάτορες
      γενική τοῦ δικτάτορος τῶν δικτατόρων
      δοτική τῷ δικτάτορῐ τοῖς δικτάτορσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν δικτάτορᾰ τοὺς δικτάτορᾰς
     κλητική ὦ! δικτᾶτορ δικτάτορες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δικτάτορε
γεν-δοτ τοῖν  δικτατόροιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
3η κλίση, Κατηγορία 'κτήτωρ' όπως «κτήτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
δικτᾱτωρ-
ονομαστική ὁ δικτάτωρ οἱ δικτάτωρες
      γενική τοῦ δικτάτωρος τῶν δικτατώρων
      δοτική τῷ δικτάτωρῐ τοῖς δικτάτωρσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν δικτάτωρᾰ τοὺς δικτάτωρᾰς
     κλητική ὦ! δικτάτωρ δικτάτωρες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  δικτάτωρε
γεν-δοτ τοῖν  δικτατώροιν
3η κλίση, Κατηγορία 'πραίτωρ' όπως «πραίτωρ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

δικτάτωρ (ελληνιστική κοινή) < (άμεσο δάνειο) λατινική dictator < dicto (διατάζω)

Ουσιαστικό

δικτάτωρ, -ορος ή -ωρος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

  • (πολιτική, στη Ρώμη) ο τίτλος του δικτάτορα (dictator) με εξουσία ορισμένου διαστήματος που δινόταν από τη ρωμαϊκή σύγκλητο (χωρίς αρνητική σημασία)

Συγγενικά
  • δικτατοῦρα
  • δικτατωρεία, δικτατωρία, δικτατορία
  • δικτατωρεύω, δικτατορεύω

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.