αποίκιση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποίκιση	οι	αποικίσεις
γενική	της	αποίκισης*	των	αποικίσεων
αιτιατική	την	αποίκιση	τις	αποικίσεις
κλητική		αποίκιση		αποικίσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποικίσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

αποίκιση < (ελληνιστική κοινή) ἀποίκισις

αποίκιση θηλυκό

αποίκιση

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.