αντρειεύω

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

αντρειεύω < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀντρειεύω, (αντρείος + -εύω)

Προφορά

ΔΦΑ : /anˈdɾi̯e.vo/ & /an.dɾiˈe.vo/

Ρήμα

αντρειεύω, αόρ.: αντρείεψα, παθ.φωνή: αντρειεύομαι, π.αόρ.: αντρειεύτηκα, μτχ.π.π.: αντρειεμένος

  1. (λαϊκότροπο) γίνομαι ανδρείος, δυναμώνω
      Νά τη, πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει
    και καμακώνει το θεριό με το καμάκι του ήλιου.
    Γιάννης Ρίτσος, «Τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις», στίχοι 3-4, ποιητική συλλογή Δεκαοχτώ λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας (1968-1970)
  2. (παρωχημένο) ανδρώνομαι, μεγαλώνω

Κλίση

Μεταφράσεις

Πηγές

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.