ανασκουμπώνω
Νέα ελληνικά (el)
Ετυμολογία
- ανασκουμπώνω < αρχαία ελληνική ἀνακομβόω (ξεκουμπώνω, ξεγυμνώνω)
Ρήμα
ανασκουμπώνω, πρτ.: ανασκούμπωνα, στ.μέλλ.: θα ανασκουμπώσω, αόρ.: ανασκούμπωσα, παθ.φωνή: ανασκουμπώνομαι, μτχ.π.π.: ανασκουμπωμένος
- σηκώνω (τα μανίκια) ψηλά, για να κάνω μια δουλειά
Κλίση
Ενεργητική φωνή
| Εξακολουθητικοί χρόνοι | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| πρόσωπα | Ενεστώτας | Παρατατικός | Εξ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Μετοχή |
| α' ενικ. | ανασκουμπώνω | ανασκούμπωνα | θα ανασκουμπώνω | να ανασκουμπώνω | ανασκουμπώνοντας | |
| β' ενικ. | ανασκουμπώνεις | ανασκούμπωνες | θα ανασκουμπώνεις | να ανασκουμπώνεις | ανασκούμπωνε | |
| γ' ενικ. | ανασκουμπώνει | ανασκούμπωνε | θα ανασκουμπώνει | να ανασκουμπώνει | ||
| α' πληθ. | ανασκουμπώνουμε | ανασκουμπώναμε | θα ανασκουμπώνουμε | να ανασκουμπώνουμε | ||
| β' πληθ. | ανασκουμπώνετε | ανασκουμπώνατε | θα ανασκουμπώνετε | να ανασκουμπώνετε | ανασκουμπώνετε | |
| γ' πληθ. | ανασκουμπώνουν(ε) | ανασκούμπωναν ανασκουμπώναν(ε) |
θα ανασκουμπώνουν(ε) | να ανασκουμπώνουν(ε) | ||
| Συνοπτικοί χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Αόριστος | Συνοπτ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | Απαρέμφατο | |
| α' ενικ. | ανασκούμπωσα | θα ανασκουμπώσω | να ανασκουμπώσω | ανασκουμπώσει | ||
| β' ενικ. | ανασκούμπωσες | θα ανασκουμπώσεις | να ανασκουμπώσεις | ανασκούμπωσε | ||
| γ' ενικ. | ανασκούμπωσε | θα ανασκουμπώσει | να ανασκουμπώσει | |||
| α' πληθ. | ανασκουμπώσαμε | θα ανασκουμπώσουμε | να ανασκουμπώσουμε | |||
| β' πληθ. | ανασκουμπώσατε | θα ανασκουμπώσετε | να ανασκουμπώσετε | ανασκουμπώστε | ||
| γ' πληθ. | ανασκούμπωσαν ανασκουμπώσαν(ε) |
θα ανασκουμπώσουν(ε) | να ανασκουμπώσουν(ε) | |||
| Συντελεσμένοι χρόνοι | ||||||
| πρόσωπα | Παρακείμενος | Υπερσυντέλικος | Συντελ. Μέλλ. | Υποτακτική | Προστακτική | |
| α' ενικ. | έχω ανασκουμπώσει | είχα ανασκουμπώσει | θα έχω ανασκουμπώσει | να έχω ανασκουμπώσει | ||
| β' ενικ. | έχεις ανασκουμπώσει | είχες ανασκουμπώσει | θα έχεις ανασκουμπώσει | να έχεις ανασκουμπώσει | ||
| γ' ενικ. | έχει ανασκουμπώσει | είχε ανασκουμπώσει | θα έχει ανασκουμπώσει | να έχει ανασκουμπώσει | ||
| α' πληθ. | έχουμε ανασκουμπώσει | είχαμε ανασκουμπώσει | θα έχουμε ανασκουμπώσει | να έχουμε ανασκουμπώσει | ||
| β' πληθ. | έχετε ανασκουμπώσει | είχατε ανασκουμπώσει | θα έχετε ανασκουμπώσει | να έχετε ανασκουμπώσει | ||
| γ' πληθ. | έχουν ανασκουμπώσει | είχαν ανασκουμπώσει | θα έχουν ανασκουμπώσει | να έχουν ανασκουμπώσει |
| |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.