ανάντη

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

Κλιτικός τύπος. Ο πληθυντικός ουδέτερου επιθέτου, επίσης ουσιαστικοποιημένος και σε επιρρηματική χρήση. → δείτε τις λέξεις ανάντης και ἀνάντης

Προφορά
ΔΦΑ : /aˈnan.di/
τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐νά‐ντη

Κλιτικός τύπος επιθέτου

ανάντη [1][2]

  1. αιτιατική και κλητική ενικού, αρσενικού ή θηλυκού γένους του ανάντης
  2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (άναντες) του ανάντης

Επίρρημα

ανάντη [3]

  • (αρχαιοπρεπές) προς την πάνω πλευρά
    ※  Ευρείας έκτασης ανάλογα προϊόντα συναντώνται στις παρυφές της ορεινής περιοχής ανάντη της Αταλάντης. (Χρήστος Αγγελίδης, Τεχνικογεωλογικές συνθήκες ευρύτερης περιοχής Αταλάντης Ν. Φθιώτιδας, τεύχος 17, 1992, σελ. 108)
    ≈ συνώνυμα: άναντα[4]

Αντώνυμα

Ουσιαστικό

ανάντη ουδέτερο στον πληθυντικό [3]

Αντώνυμα

Μεταφράσεις
    ως επίρρημα
    ως ουσιαστικό

Αναφορές
  1. ανάντης -  Γεωργακάς, Δημήτριος. A Modern Greek-English Dictionary [Ελληνοαγγλικό λεξικό] (μόνο το γράμμα α) - Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
  2. ανάντης - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας. (Αʹ έκδοση: 1998)
  3. ανάντη - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών. (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)
  4. ἀνάντης, ἀνάντη - ἄναντα σελ.424 - ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία. (συντομογραφίες & συγγραφέων)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.