Κλεωνύμη

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	Κελωνῠμᾱ-
ονομαστική	ἡ	Κλεωνύμη	αἱ	Κλεωνύμαι
γενική	τῆς	Κλεωνύμης	τῶν	Κλεωνυμῶν
δοτική	τῇ	Κλεωνύμῃ	ταῖς	Κλεωνύμαις
αιτιατική	τὴν	Κλεωνύμην	τὰς	Κλεωνύμᾱς
κλητική ὦ!		Κλεωνύμη		Κλεωνύμαι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Κλεωνύμᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Κλεωνύμαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'γνώμη', Κατηγορία 'δίκη' όπως «βελόνη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Κλεωνύμη < Κλεώνυμ(ος) + -η

Κλεωνύμη θηλυκό

Κλεωνύμη - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
P. M. Fraser and E. Matthews 1987 Lexicon of Greek Personal Names. Vol. I: The Aegean Islands. Cyprus. Cyrenaica, Oxford: Oxford University Press

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.