venio

Λατινικά (la)

Ετυμολογία

venio < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή ρίζα *gʷem-. Συγγενή: σανσκριτική गच्छति (gácchati) και αρχαία ελληνική βαίνω

Προφορά
ΔΦΑ : /ˈwe.ni.oː/
ⓘ 

Ρήμα

venio (la) (veniō4, vēnī, ventum, venīre)

Συγγενικά
  • adventus

Σύνθετα
  • advenio
  • adinvenio
  • antevenio
  • circumvenio
  • contravenio
  • convenio
  • devenio
  • disconvenio
  • evenio
  • intervenio
  • invenio
  • obvenio
  • pervenio
  • praevenio
  • provenio
  • revenio
  • subvenio
  • supervenio
  • transvenio
  • ventio
  • ventito
  • vento

Κλίση
Δ' συζυγία (venio, veni, ventum, venire)

Ενεργητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: veniō, venis, venit, venimus, venitis, veniunt.
    Υποτακτική: veniăm, veniās, veniăt, veniāmus, veniātis, veniant.
    Προστακτική: -, veni, -, -, venite, -.
    Απαρέμφατο: venire.
    Μετοχή: veniēns, veniēns, veniēns (-ntis).
  2. Παρατατικός
    Οριστική: veniēbăm, veniebās, veniebăt, veniebāmus, veniebātis, veniebant.
    Υποτακτική: venirĕm, venirēs, venirĕt, venirēmus, venirētis, venirent.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: veniăm, veniēs, veniĕt, veniēmus, veniētis, venient.
    Υποτακτική: venturus-a-um sim, sis, sit, venturi-ae-a simus, sitis, sint.
    Προστακτική: -, venitō, venitō, -, venitōte, veniuntō.
    Απαρέμφατο: venturum-am-um/os-as-a esse.
    Μετοχή: venturus-a-um.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: venī, venīstī, venĭt, venĭmus, venīstis, venērunt (ή venēre).
    Υποτακτική: venĕrĭm, venĕrĭs, venĕrĭt, venĕrĭmus, venĕrĭtis, venĕrint.
    Απαρέμφατο: venisse
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: venĕram, venĕrās, venĕrăt, venĕrāmus, venĕrātis, venĕrant.
    Υποτακτική: venissĕm, venissēs, venissĕt, venissēmus, venissētis, venissent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: venĕro, venĕrĭs, venĕrĭt, venĕrimus, venĕritis, venĕrint.
  7. Γερούνδιο
    veniendi, veniendō, veniendum, veniendo.
  8. Σουπίνο
    ventum, ventu.

Παθητική φωνή

  1. Ενεστώτας
    Οριστική: veniŏr, veniris (-re), venitur, venimur, venimĭni, veniuntur.
    Υποτακτική: veniăr, veniāris (-re), veniātur, veniāmur, veniāmini, veniantur.
    Προστακτική: -, venire, -, -, venimĭni, -.
    Απαρέμφατο: venirī
  2. Παρατατικός
    Οριστική: veniēbăr, veniēbāris (-re), veniēbātur, veniēbāmur, veniēbămĭnī, veniēbantur.
    Υποτακτική: venirĕr, venirēris, venirētur, venirēmur, venirēmini, venirentur.
  3. Μέλλοντας
    Οριστική: veniăr, veniēris, veniētur, veniēmur, veniēmĭni, venientur.
    Υποτακτική: -, -, -, -, -, -,
    Προστακτική: -, venitor, venitor, -, -, veniuntor.
    Απαρέμφατο: ventum īrī.
  4. Παρακείμενος
    Οριστική: ventus-a-um sum, es, est, venti-ae-a sumus, estis, sunt.
    Υποτακτική: ventus-a-um sim, sis, sit, venti-ae-a simus, sitis, sint.
    Απαρέμφατο: ventum-am-um/-os-as-a esse.
    Μετοχή: ventus-a-um
  5. Υπερσυντέλικος
    Οριστική: ventus-a-um eram, eras, erat, venti-ae-a eramus, eratis, erant.
    Υποτακτική: ventus-a-um essem, esses, esset, venti-ae-a essemus, essetis, essent.
  6. Συντελεσμένος Μέλλοντας
    Οριστική: ventus-a-um ero, eris, erit, venti-ae-a erimus, eritis, erunt.
    Απαρέμφατο: ventum-am-um/-os-as-a fore.
  7. Γερουνδιακό
    veniendus-a-um
 

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.