potens

Λατινικά (la)

potens < μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος possum (μπορώ)

ΔΦΑ : /ˈpo.teːns/

potens, potens, potens

μετοχή ενεργητικού ενεστώτα του ρήματος possum: δυνάμενος, αυτός που μπορεί, που είναι σε θέση

	ενικός			πληθυντικός
	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*	*αρσενικό*	*θηλυκό*	*ουδέτερο*
ονομαστική	potens	potens	potens	potentēs	potentēs	potentia
γενική	potentis	potentis	potentis	potentium	potentium	potentium
δοτική	potentī	potentī	potentī	potentibus	potentibus	potentibus
αιτιατική	potentem	potentem	potens	potentēs	potentēs	potentia
κλητική	potens	potens	potens	potentēs	potentēs	potentia
αφαιρετική	potente/ potenti¹	potente/ potenti¹	potente/ potenti¹	potentibus	potentibus	potentibus
¹potente η επιρρηματική μετοχή και potenti η επιθετική (Μετοχές)

potens, potens, potens

potens - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.