mutlu

ΔΦΑ : /mutˈɫu/

mutlu ^(tr)

1. ευτυχισμένος, χαρούμενος

   ↪ istediğini aldın, şimdi mutlu musun? — έχεις αυτό που θέλεις, είσαι ευτυχισμένος τώρα;

   ≈ συνώνυμα: bahtiyar, berhudar, mesut, saadetli (όλα είναι παρωχημένα)

2. ευτυχής, χαρούμενος, που προκαλεί ευτυχία

   ↪ mutlu bir olay — ένα χαρούμενο περιστατικό

3. καλός, πρώτο συνθετικό σε φράσεις και λέξεις με την έννοια της ευχής να είναι καλό ή που έχει ήδη την ιδιότητα του καλού

   ↪ mutlu Noeller! — καλά Χριστούγεννα

   ≈ συνώνυμα: iyi (σε μερικές φράσεις)

• (μόνο προφορικό) musmutlu
• mutluluk