mutluluk

Τουρκικά (tr)

Ετυμολογία

mutluluk < mutlu (χαρούμενος) + -luk

Ουσιαστικό

mutluluk (tr)

Κλίση
κλίση του mutluluk
ενικός πληθυντικός
ονομαστική mutluluk mutluluklar
αιτιατική mutluluğu mutlulukları
δοτική mutluluğa mutluluklara
τοπική mutlulukta mutluluklarda
αφαιρετική mutluluktan mutluluklardan
γενική mutluluğun mutlulukların
κτητικές μορφές του mutluluk
(ονομαστική) ενικός πληθυντικός
... μου mutluluğum mutluluklarım
... σου mutluluğun mutlulukların
... του mutluluğu mutlulukları
... μας mutluluğumuz mutluluklarımız
... σας mutluluğunuz mutluluklarınız
... τους mutlulukları mutlulukları
(αιτιατική) ενικός πληθυντικός
... μου mutluluğumu mutluluklarımı
... σου mutluluğunu mutluluklarını
... του mutluluğunu mutluluklarını
... μας mutluluğumuzu mutluluklarımızı
... σας mutluluğunuzu mutluluklarınızı
... τους mutluluklarını mutluluklarını
(δοτική) ενικός πληθυντικός
... μου mutluluğuma mutluluklarıma
... σου mutluluğuna mutluluklarına
... του mutluluğuna mutluluklarına
... μας mutluluğumuza mutluluklarımıza
... σας mutluluğunuza mutluluklarınıza
... τους mutluluklarına mutluluklarına
(τοπική) ενικός πληθυντικός
... μου mutluluğumda mutluluklarımda
... σου mutluluğunda mutluluklarında
... του mutluluğunda mutluluklarında
... μας mutluluğumuzda mutluluklarımızda
... σας mutluluğunuzda mutluluklarınızda
... τους mutluluklarında mutluluklarında
(αφαιρετική) ενικός πληθυντικός
... μου mutluluğumdan mutluluklarımdan
... σου mutluluğundan mutluluklarından
... του mutluluğundan mutluluklarından
... μας mutluluğumuzdan mutluluklarımızdan
... σας mutluluğunuzdan mutluluklarınızdan
... τους mutluluklarından mutluluklarından
(γενική) ενικός πληθυντικός
... μου mutluluğumun mutluluklarımın
... σου mutluluğunun mutluluklarının
... του mutluluğunun mutluluklarının
... μας mutluluğumuzun mutluluklarımızın
... σας mutluluğunuzun mutluluklarınızın
... τους mutluluklarının mutluluklarının
κλίση του mutluluk (ως κατηγορουμένου)
ενεστώτας ενικός πληθυντικός
είμαι mutluluğum mutluluklarım*
είσαι mutluluksun mutluluklarsın*
είναι mutluluk / mutluluktur mutluluklar* / mutluluklardır*
είμαστε mutluluğuz mutluluklarız
είστε mutluluksunuz mutluluklarsınız
είναι mutluluklar mutluluklardır
αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν mutluluktum mutluluklardım*
ήσουν mutluluktun mutluluklardın*
ήταν mutluluktu mutluluklardı*
ήμασταν mutluluktuk mutluluklardık
ήσασταν mutluluktunuz mutluluklardınız
ήταν mutluluktu(lar) mutluluklardı
έμμεσος / απρόσωπος αόριστος ενικός πληθυντικός
ήμουν mutlulukmuşum mutluluklarmışım*
ήσουν mutlulukmuşsun mutluluklarmışsın*
ήταν mutlulukmuş mutluluklarmış*
ήμασταν mutlulukmuşuz mutluluklarmışız
ήσασταν mutlulukmuşsunuz mutluluklarmışsınız
ήταν mutlulukmuş(lar) mutluluklarmış
*Πρόκειται για σπάνιους, κυρίως λόγιους ή ποιητικούς τύπους.

Σημείωση: οι τύποι του πληθυντικού δεν χρησιμοποιούνται για επίθετα.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.