maniac

Αγγλικά (en)

ενικός	πληθυντικός
maniac	maniacs

Ετυμολογία

maniac < (άμεσο δάνειο) γαλλική maniaque < υστερολατινική maniacus < αρχαία ελληνική μανιακός < αρχαία ελληνική μανία. Μορφολογικά αναλύεται σε mania + επίθημα -ac

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈmeɪniˌæk/

Ουσιαστικό

maniac ^(en)

ο μανιακός, που υποφέρει από μια μανία, που συμπεριφέρεται με εξαιρετικά επικίνδυνο, βίαιο ή τρελό τρόπο
↪ He is a dangerous maniac.
Είναι επικίνδυνος μανιακός.
ο μανιακός με κάτι, φανατικός
↪ He is a maniac about cleaning.
Είναι μανιακός με καθαριότητα.

Συνώνυμα

→ δείτε τη λέξη madman

Πηγές

maniac - Oxford Learner's Dictionaries

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.