déchéance

Γαλλικά (fr)
      ενικός         πληθυντικός  
déchéance déchéances

Ετυμολογία

déchéance < déchoir

Ουσιαστικό

déchéance (fr) θηλυκό

  1. η πτώση, ο ξεπεσμός, η κατάντια
    ≈ συνώνυμα: chute, décadence, déclin, disgrâce
  2. (νομικός όρος) η απώλεια ενός δικαιώματος ή μιας λειτουργίας, αποτέλεσμα μιας κύρωσης
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.