brechen

^ⓘ 

brechen ^(de) (παρατατικός: brach, μετοχή παρακειμένου: gebrochen)

1. σπάζω στερεό αντικείμενο

   das Glas brechen - σπάζω το γυαλί

2. βάζω τέλος σε μία σταθερή κατάσταση

   das Schweigen brechen - σπάζω τη σιωπή

3. αθετώ π.χ. υπόσχεση

   das Versprechen brechen - αθετώ την υπόσχεση

4. καταρρίπτω

   einen Rekord brechen - καταρρίπτω ένα ρεκόρ

5. παραβαίνω, καταπατώ π.χ. όρκο (Eid brechen)

   die Strafe für diejenigen, die den Eid brechen, ist schwer - η ποινή για όσους παραβαίνουν τον όρκο, είναι βαριά

• abbrechen
• aufbrechen
• erbrechen
• verbrechen
• zerbrechen