-θι

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

-θῐ < (κληρονομημένο) πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *-dʰi αντίστοιχο του σανσκριτικού धा (dhā) στο द्विधा (dvidhā) ή κατ' άλλη άποψη πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *-gwhi[1] ζεύγος με -θε(ν), πιθανώς δε με -θα και -σε

Επίθημα

-θῐ

  1. κατάληξη της τοπικής πτώσεως
    ↪ Ἰλῐόθῐ, ἡῶθῐ
  2. παραγωγική κατάληξη τοπικών επιρρημάτων από ουσιαστικά, επίθετα και αντωνυμίες
    ↪ ἀγρόθῐ, ἄλλοθι, ἀμφοτέρωθῐ, ἔνδοθῐ

Σύνθετα
  • Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -θι στο Βικιλεξικό

Σημειώσεις
  1. αρχικώς στην τοπική πτώση δήλωνε τον τόπο που βρίσκεται κάποιος ή κάτι
  2. Απαντά μόνον στον Όμηρο και μεθομηρικά στους συγγραφείς που χρησιμοποιούν τη γλώσσα του αλλά όχι στην αττική διάλεκτο

Αναφορές
  1. -θι - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.