-εῖον

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

-εῖον < αρχικά από την κατάληξη επιθέτων -εῖος, που δημιουργήθηκε από συνδυασμό θεματικού φωνήεντος «ε» και -ιον, συνήθως από θέματα σε -εύς (αρχικά *-εϝ-, εξ ου τα διαλυτικά στον ιωνικό τύπο)

Επίθημα

-εῖον

παραγωγική κατάληξη ουσιαστικών που δηλώνουν:

αντικείμενο ή εργαλείο, όργανο διά του οποίου γίνεται κάποια δράση
- γραφή < γραφεῖον (στιλό)
- βραβεύς < βραβεῖον (έπαθλο των αγώνων)
- ἔργον < ἐργαλεῖον (εργαλείο, όργανο)
τόπο, λ.χ. εργαστήριο
- ποιέω > ποιεῖον (τόπος στο οποίο κατασκευάζεται κάτι, εργαστήριο)
- ἡνία + ποιεῖον > ἡνιοποιεῖον (εργαστήριο κατασκευής χαλιναριών)

ιωνικός τύπος : -ήϊον

Σύνθετα

Αρχαίες ελληνικές λέξεις με επίθημα -εῖον στο Βικιλεξικό

Απόγονοι

-είον
-είο
-ειό

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.