ὦτος

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

ὦτος < οὖς

Ουσιαστικό

ὦτος -ου αρσενικό ( & ὠτός-οῦ )

κουκουβάγια με μακρουλά αυτιά, στα οποία έφερε πτερύγια, μπούφος, νυχτοκόρακας
φησίν ὁ Ἀριστοτέλης, ὁ δ' ὦτος, ὅμοιος ταῑς γλαυξί, καὶ περὶ τὰ ὦτα πτερύγια ἔχων
ανόητος άνθρωπος, ο εύπιστος

Συγγενικά

ὠτίς ( ο αγριόγαλος)
ὠτώεις, ὠτώεσσα, ὠτῶεν (με αυτιά ή με λαβές σαν τον τρίποδα
Ὦτος, γίγαντας, γιος του Ποσειδώνα και της Ιφιμέδειας

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.