ὄνειρον

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ὄνειρον τὰ ὄνειρᾰ
      γενική τοῦ ὀνείρου τῶν ὀνείρων
      δοτική τῷ ὀνείρῳ τοῖς ὀνείροις
    αιτιατική τὸ ὄνειρον τὰ ὄνειρᾰ
     κλητική ὦ! ὄνειρον ὄνειρᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ὀνείρω
γεν-δοτ τοῖν  ὀνείροιν
2η κλίση, Κατηγορία 'πρόσωπον' όπως «πρόσωπον» - Παράρτημα:Ουσιαστικά
Επιπλέον τύποι στον πληθυντικό
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική τὰ ὀνείρᾰτᾰ
      γενική τῶν ὀνειρᾰ́των
      δοτική τοῖς ὀνείρᾰσῐ(ν)
    αιτιατική τὰ ὀνείρᾰτᾰ
     κλητική ὦ! ὀνείρᾰτᾰ

Ετυμολογία

ὄνειρον < → δείτε τη λέξη ὄνειρος

Ουσιαστικό

ὄνειρον ουδέτερο

Σημειώσεις
  • Με επιπλέον τύπους στον πληθυντικό, σαν σε υποθετικό ενικό *ὄνειραρ
    δείτε και το νεοελληνικό ονείρατα

Συγγενικά
  • → δείτε και τη λέξη ὄναρ

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.