ἴκελος

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ ἴκελος ἡ ἰκέλη τὸ ἴκελον
      γενική τοῦ ἰκέλου τῆς ἰκέλης τοῦ ἰκέλου
      δοτική τῷ ἰκέλῳ τῇ ἰκέλῃ τῷ ἰκέλῳ
    αιτιατική τὸν ἴκελον τὴν ἰκέλην τὸ ἴκελον
     κλητική ὦ! ἴκελε ἰκέλη ἴκελον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ ἴκελοι αἱ ἴκελαι τὰ ἴκελᾰ
      γενική τῶν ἰκέλων τῶν ἰκέλων τῶν ἰκέλων
      δοτική τοῖς ἰκέλοις ταῖς ἰκέλαις τοῖς ἰκέλοις
    αιτιατική τοὺς ἰκέλους τὰς ἰκέλᾱς τὰ ἴκελᾰ
     κλητική ὦ! ἴκελοι ἴκελαι ἴκελᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἰκέλω τὼ ἰκέλᾱ τὼ ἰκέλω
      γεν-δοτ τοῖν ἰκέλοιν τοῖν ἰκέλαιν τοῖν ἰκέλοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἴκελος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἴκελος, -η, -ον ποιητικός τύπος και ιωνικός τύπος του εἴκελος

Παράγωγα

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.