ἱεροκῆρυξ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ἱεροκηρῡκ-
ονομαστική ὁ ἱεροκῆρυξ οἱ ἱεροκήρυκες
      γενική τοῦ ἱεροκήρυκος τῶν ἱεροκηρύκων
      δοτική τῷ ἱεροκήρυκῐ τοῖς ἱεροκήρυξῐ(ν)
    αιτιατική τὸν ἱεροκήρυκᾰ τοὺς ἱεροκήρυκᾰς
     κλητική ὦ! ἱεροκῆρυξ ἱεροκήρυκες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἱεροκήρυκε
γεν-δοτ τοῖν  ἱεροκηρύκοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'φύλαξ' όπως «φύλαξ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἱεροκῆρυξ < ἱερο- + κῆρυξ

Ουσιαστικό

ἱεροκῆρυξ αρσενικό

  1. ο κήρυκας των ιερών τελετών
  2. (ελληνιστική σημασία) αυτός που κηρύττει τον θείο λόγο

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.