ἔνθρονος

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἔνθρονος τὸ ἔνθρονον
      γενική τοῦ/τῆς ἐνθρόνου τοῦ ἐνθρόνου
      δοτική τῷ/τῇ ἐνθρόνῳ τῷ ἐνθρόνῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἔνθρονον τὸ ἔνθρονον
     κλητική ὦ! ἔνθρονε ἔνθρονον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἔνθρονοι τὰ ἔνθρονᾰ
      γενική τῶν ἐνθρόνων τῶν ἐνθρόνων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐνθρόνοις τοῖς ἐνθρόνοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐνθρόνους τὰ ἔνθρονᾰ
     κλητική ὦ! ἔνθρονοι ἔνθρονᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐνθρόνω τὼ ἐνθρόνω
      γεν-δοτ τοῖν ἐνθρόνοιν τοῖν ἐνθρόνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἔνθρονος < ἔν- + θρόνος

Επίθετο

ἔνθρονος, -ος,-ον

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.