ἐρωτιδεύς

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ ἐρωτιδεύς οἱ ἐρωτιδεῖς
      γενική τοῦ ἐρωτιδέως τῶν ἐρωτιδέων
      δοτική τῷ ἐρωτιδεῖ τοῖς ἐρωτιδεῦσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν ἐρωτιδέᾱ τοὺς ἐρωτιδέᾱς
     κλητική ὦ! ἐρωτιδεῦ ἐρωτιδεῖς
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐρωτιδεῖ
γεν-δοτ τοῖν  ἐρωτιδέοιν
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐρωτιδεύς (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ἔρω(τος) + -ιδεύς

Ουσιαστικό

ἐρωτιδεύς, -έως αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.