ἐπίχωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ἐπίχωσῐς αἱ ἐπιχώσεις
      γενική τῆς ἐπιχώσεως τῶν ἐπιχώσεων
      δοτική τῇ ἐπιχώσει ταῖς ἐπιχώσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ἐπίχωσῐν τὰς ἐπιχώσεις
     κλητική ὦ! ἐπίχωσῐ ἐπιχώσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἐπιχώσει
γεν-δοτ τοῖν  ἐπιχωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἐπίχωσις < ἐπιχώννυμι < χώννυμι < χόω. Μορφολογικά, ἐπί- + χω- + -σις.

Ουσιαστικό

ἐπίχωσις θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.