ἐπίκοτος

Αρχαία ελληνικά (grc)
→ γένη αρσενικό & θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ/ἡ ἐπίκοτος τὸ ἐπίκοτον
      γενική τοῦ/τῆς ἐπικότου τοῦ ἐπικότου
      δοτική τῷ/τῇ ἐπικότῳ τῷ ἐπικότῳ
    αιτιατική τὸν/τὴν ἐπίκοτον τὸ ἐπίκοτον
     κλητική ὦ! ἐπίκοτε ἐπίκοτον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ/αἱ ἐπίκοτοι τὰ ἐπίκοτᾰ
      γενική τῶν ἐπικότων τῶν ἐπικότων
      δοτική τοῖς/ταῖς ἐπικότοις τοῖς ἐπικότοις
    αιτιατική τοὺς/τὰς ἐπικότους τὰ ἐπίκοτᾰ
     κλητική ὦ! ἐπίκοτοι ἐπίκοτᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἐπικότω τὼ ἐπικότω
      γεν-δοτ τοῖν ἐπικότοιν τοῖν ἐπικότοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐπίκοτος < ἐπί + κότος

Επίθετο

ἐπίκοτος, -ος, -ον

Παράγωγα
  • ἐπικότως

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.