ἐλαιηρός

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ὁ	ἐλαιηρός	ἡ	ἐλαιηρᾱ́	τὸ	ἐλαιηρόν
γενική	τοῦ	ἐλαιηροῦ	τῆς	ἐλαιηρᾶς	τοῦ	ἐλαιηροῦ
δοτική	τῷ	ἐλαιηρῷ	τῇ	ἐλαιηρᾷ	τῷ	ἐλαιηρῷ
αιτιατική	τὸν	ἐλαιηρόν	τὴν	ἐλαιηρᾱ́ν	τὸ	ἐλαιηρόν
κλητική ὦ!		ἐλαιηρέ		ἐλαιηρᾱ́		ἐλαιηρόν
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ἐλαιηροί	αἱ	ἐλαιηραί	τὰ	ἐλαιηρᾰ́
γενική	τῶν	ἐλαιηρῶν	τῶν	ἐλαιηρῶν	τῶν	ἐλαιηρῶν
δοτική	τοῖς	ἐλαιηροῖς	ταῖς	ἐλαιηραῖς	τοῖς	ἐλαιηροῖς
αιτιατική	τοὺς	ἐλαιηρούς	τὰς	ἐλαιηρᾱ́ς	τὰ	ἐλαιηρᾰ́
κλητική ὦ!		ἐλαιηροί		ἐλαιηραί		ἐλαιηρᾰ́
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐλαιηρώ	τὼ	ἐλαιηρᾱ́	τὼ	ἐλαιηρώ
γεν-δοτ	τοῖν	ἐλαιηροῖν	τοῖν	ἐλαιηραῖν	τοῖν	ἐλαιηροῖν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'ξηρός' όπως «ξηρός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

ἐλαιηρός < ἐλαία + • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;

ἐλαιηρός, ἐλαιηρά, ἐλαιηρόν

ἐλαιηρός - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
ἐλαιηρός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.