Ἀγχίσης

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	Ἀγχίσης	οἱ	Ἀγχῖσαι
γενική	τοῦ	Ἀγχίσου & Ἀγχίσαο (επικός)	τῶν	Ἀγχισῶν
δοτική	τῷ	Ἀγχίσῃ	τοῖς	Ἀγχίσαις
αιτιατική	τὸν	Ἀγχίσην & Ἀγχίσᾱν (δωρικός)	τοὺς	Ἀγχίσᾱς
κλητική ὦ!		Ἀγχίση		Ἀγχῖσαι
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		Ἀγχίσᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		Ἀγχίσαιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό. Συνήθως στον ενικό.
1η κλίση, ομάδα 'Ἀτρείδης', Κατηγορία 'Ἀτρείδης' όπως «Ἀτρείδης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ο Αινείας μεταφέρει τον Αγχίση έξω από την Τροία, πίνακας του Carle van Loo, 1729 (Μουσείο του Λούβρου).

Ἀγχίσης < → λείπει η ετυμολογία

Ἀγχίσης [ ῑ ] αρσενικό

Ἀγχίσης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.