ἄορ

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ ἄορ τὰ ἄορᾰ
      γενική τοῦ ἄορος τῶν ἀόρων
      δοτική τῷ ἄορῐ τοῖς ἄορσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ ἄορ τὰ ἄορᾰ
     κλητική ὦ! ἄορ ἄορᾰ
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἄορε
γεν-δοτ τοῖν  ἀόροιν
Και αιτιατική πληθυντικού, αρσενικό «τοὺς ἄορας».
3η κλίση, Κατηγορία 'ἄορ' όπως «ἄορ» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄορ < ἀείρω • Η Ετυμολογία χρειάζεται ανάπτυξη με τεκμηρίωση. Μπορείτε να βοηθήσετε;  

Ουσιαστικό

ἄορ ουδέτερο

  1. (οπλισμός) ξίφος (περασμένο σε ζώνη)
  2. (κατ’ επέκταση) όπλο
  • ἆορ

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.