ἀϋσταλέος

Αρχαία ελληνικά (grc)
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ ἀϋσταλέος ἡ ἀϋσταλέᾱ τὸ ἀϋσταλέον
      γενική τοῦ ἀϋσταλέου τῆς ἀϋσταλέᾱς τοῦ ἀϋσταλέου
      δοτική τῷ ἀϋσταλέῳ τῇ ἀϋσταλέᾳ τῷ ἀϋσταλέῳ
    αιτιατική τὸν ἀϋσταλέον τὴν ἀϋσταλέᾱν τὸ ἀϋσταλέον
     κλητική ὦ! ἀϋσταλέε ἀϋσταλέᾱ ἀϋσταλέον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ ἀϋσταλέοι αἱ ἀϋσταλέαι τὰ ἀϋσταλέᾰ
      γενική τῶν ἀϋσταλέων τῶν ἀϋσταλέων τῶν ἀϋσταλέων
      δοτική τοῖς ἀϋσταλέοις ταῖς ἀϋσταλέαις τοῖς ἀϋσταλέοις
    αιτιατική τοὺς ἀϋσταλέους τὰς ἀϋσταλέᾱς τὰ ἀϋσταλέᾰ
     κλητική ὦ! ἀϋσταλέοι ἀϋσταλέαι ἀϋσταλέᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀϋσταλέω τὼ ἀϋσταλέᾱ τὼ ἀϋσταλέω
      γεν-δοτ τοῖν ἀϋσταλέοιν τοῖν ἀϋσταλέαιν τοῖν ἀϋσταλέοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἀϋσταλέος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἀϋσταλέος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.