ἀποβιώσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | ἀποβιώσᾱς | ἡ | ἀποβιώσᾱσᾰ | τὸ | ἀποβιῶσᾰν |
| γενική | τοῦ | ἀποβιώσᾰντος | τῆς | ἀποβιωσᾱ́σης | τοῦ | ἀποβιώσᾰντος |
| δοτική | τῷ | ἀποβιώσᾰντῐ | τῇ | ἀποβιωσᾱ́σῃ | τῷ | ἀποβιώσᾰντῐ |
| αιτιατική | τὸν | ἀποβιώσᾰντᾰ | τὴν | ἀποβιώσᾱσᾰν | τὸ | ἀποβιῶσᾰν |
| κλητική ὦ! | ἀποβιώσᾱς | ἀποβιώσᾱσᾰ | ἀποβιῶσᾰν | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | ἀποβιώσᾰντες | αἱ | ἀποβιώσᾱσαι | τὰ | ἀποβιώσᾰντᾰ |
| γενική | τῶν | ἀποβιωσᾰ́ντων | τῶν | ἀποβιωσᾱσῶν | τῶν | ἀποβιωσᾰ́ντων |
| δοτική | τοῖς | ἀποβιώσᾱσῐ(ν) | ταῖς | ἀποβιωσᾱ́σαις | τοῖς | ἀποβιώσᾱσῐ(ν) |
| αιτιατική | τοὺς | ἀποβιώσᾰντᾰς | τὰς | ἀποβιωσᾱ́σᾱς | τὰ | ἀποβιώσᾰντᾰ |
| κλητική ὦ! | ἀποβιώσᾰντες | ἀποβιώσᾱσαι | ἀποβιώσᾰντᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ἀποβιώσᾰντε | τὼ | ἀποβιωσᾱ́σᾱ | τὼ | ἀποβιώσᾰντε |
| γεν-δοτ | τοῖν | ἀποβιώσᾰ́ντοιν | τοῖν | ἀποβιωσᾱ́σαιν | τοῖν | ἀποβιωσᾰ́ντοιν |
| 3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Μετοχή
ἀποβιώσας, -ασα, -αν
- μετοχή ενεργητικού αορίστου (ἀπεβίωσα) του ρήματος ἀποβιῶ, ἀποβιόω: αποβιώσας
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.