ἀνταρκτικός
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | ἀνταρκτικός | ἡ | ἀνταρκτική | τὸ | ἀνταρκτικόν |
| γενική | τοῦ | ἀνταρκτικοῦ | τῆς | ἀνταρκτικῆς | τοῦ | ἀνταρκτικοῦ |
| δοτική | τῷ | ἀνταρκτικῷ | τῇ | ἀνταρκτικῇ | τῷ | ἀνταρκτικῷ |
| αιτιατική | τὸν | ἀνταρκτικόν | τὴν | ἀνταρκτικήν | τὸ | ἀνταρκτικόν |
| κλητική ὦ! | ἀνταρκτικέ | ἀνταρκτική | ἀνταρκτικόν | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | ἀνταρκτικοί | αἱ | ἀνταρκτικαί | τὰ | ἀνταρκτικᾰ́ |
| γενική | τῶν | ἀνταρκτικῶν | τῶν | ἀνταρκτικῶν | τῶν | ἀνταρκτικῶν |
| δοτική | τοῖς | ἀνταρκτικοῖς | ταῖς | ἀνταρκτικαῖς | τοῖς | ἀνταρκτικοῖς |
| αιτιατική | τοὺς | ἀνταρκτικούς | τὰς | ἀνταρκτικᾱ́ς | τὰ | ἀνταρκτικᾰ́ |
| κλητική ὦ! | ἀνταρκτικοί | ἀνταρκτικαί | ἀνταρκτικᾰ́ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ἀνταρκτικώ | τὼ | ἀνταρκτικᾱ́ | τὼ | ἀνταρκτικώ |
| γεν-δοτ | τοῖν | ἀνταρκτικοῖν | τοῖν | ἀνταρκτικαῖν | τοῖν | ἀνταρκτικοῖν |
| 2η&1η κλίση, Κατηγορία 'καλός' όπως «καλός» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
Ετυμολογία
- ἀνταρκτικός < ἀντ- + ἀρκτικός
Επίθετο
ἀνταρκτικός, -ή, -όν
- που βρίσκεται στην απέναντι πλευρά από τον αστερισμό της Άρκτου, ο νότιος
- → δείτε τη λέξη ανταρκτικός
Πηγές
- ἀνταρκτικός - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.