ἀδηφαγία

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ἀδηφᾰγι-
ονομαστική ἡ ἀδηφαγίᾱ αἱ ἀδηφαγίαι
      γενική τῆς ἀδηφαγίᾱς τῶν ἀδηφαγιῶν
      δοτική τῇ ἀδηφαγίᾳ ταῖς ἀδηφαγίαις
    αιτιατική τὴν ἀδηφαγίᾱν τὰς ἀδηφαγίᾱς
     κλητική ὦ! ἀδηφαγίᾱ ἀδηφαγίαι
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ἀδηφαγίᾱ
γεν-δοτ τοῖν  ἀδηφαγίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἀδηφαγία ήδη τον 4ο αιώνα πκε στον Αριστοτέλη < ἀδηφάγ(ος) + -ία

Ουσιαστικό

ἀδηφαγία, -ας θηλυκό
  • ἀδδηφαγία

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.