ἀγρέω

ἀγρέω

• επικός τύπος του ἀγρεύω, κυριεύω, κυνηγώ, επιδιώκω, καταλαμβάνω

• προστακτική: ἄγρει και ἀγρεῖτε (επιρρηματική χρήση)
  1. εμπρός, γρήγορα, λοιπόν, άντε, κουνηθείτε

     ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ὀδύσσεια, 20 (υ. Τὰ πρὸ τῆς μνηστηροφονίας.), στίχ. 140 ἀγρεῖθ᾽, αἱ μὲν δῶμα κορήσατε ποιπνύσασαι, ῥάσσατέ τ᾽, ἔν τε θρόνοις εὐποιήτοισι τάπητας βάλλετε πορφυρέους

     Σαλέψτε ἐσεῖς, τὸ πάτωμα σκουπίστε καὶ ραντίστε, καὶ στὰ καλόφτιαστα θρονιὰ ρίξτε χαλιὰ πορφύρα

     Mετάφραση: Αργύρης Εφταλιώτης.

  2. αλλά και κανονικά, συχνά με την έννοια πάρε

     ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 765 τὴν δ᾽ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς: ἄγρει μάν οἱ ἔπορσον Ἀθηναίην ἀγελείην, ἥ ἑ μάλιστ᾽ εἴωθε κακῇς ὀδύνῃσι πελάζειν

     • Τότες ο μαβροσύγνεφος του Κρόνου γιος της είπε «Ομπρός λοιπόν ! Αμόλα του τη νικοδότρα κόρη, π' απ' όλους πιο πολύ αγαπάει να τον βαριοπαιδέβει»
       Απόδοση: Πάλλης
     • Καὶ ὁ Δίας τῆς ἀπάντησεν ὁ νεφελοσυνάκτης : «Τὴν ἀνδρειωμένην Ἀθηνᾶ σπρῶξε του εὐθὺς ἐπάνω· ποὺ συνηθᾶ μάλιστ, αὐτὴ μ’ ὀδύνες νὰ τὸν πλήττη»
       Μετάφραση: Ιάκωβος Πολυλάς

• ἀγρέω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἀγρέω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.