ἀβουλήσας
Αρχαία ελληνικά (grc)
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | |||
| ↓ πτώσεις | ενικός | |||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ὁ | ἀβουλήσᾱς | ἡ | ἀβουλήσᾱσᾰ | τὸ | ἀβουλῆσᾰν |
| γενική | τοῦ | ἀβουλήσᾰντος | τῆς | ἀβουλησᾱ́σης | τοῦ | ἀβουλήσᾰντος |
| δοτική | τῷ | ἀβουλήσᾰντῐ | τῇ | ἀβουλησᾱ́σῃ | τῷ | ἀβουλήσᾰντῐ |
| αιτιατική | τὸν | ἀβουλήσᾰντᾰ | τὴν | ἀβουλήσᾱσᾰν | τὸ | ἀβουλῆσᾰν |
| κλητική ὦ! | ἀβουλήσᾱς | ἀβουλήσᾱσᾰ | ἀβουλῆσᾰν | |||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | |||||
| ονομαστική | οἱ | ἀβουλήσᾰντες | αἱ | ἀβουλήσᾱσαι | τὰ | ἀβουλήσᾰντᾰ |
| γενική | τῶν | ἀβουλησᾰ́ντων | τῶν | ἀβουλησᾱσῶν | τῶν | ἀβουλησᾰ́ντων |
| δοτική | τοῖς | ἀβουλήσᾱσῐ(ν) | ταῖς | ἀβουλησᾱ́σαις | τοῖς | ἀβουλήσᾱσῐ(ν) |
| αιτιατική | τοὺς | ἀβουλήσᾰντᾰς | τὰς | ἀβουλησᾱ́σᾱς | τὰ | ἀβουλήσᾰντᾰ |
| κλητική ὦ! | ἀβουλήσᾰντες | ἀβουλήσᾱσαι | ἀβουλήσᾰντᾰ | |||
| δυϊκός | ||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | ἀβουλήσᾰντε | τὼ | ἀβουλησᾱ́σᾱ | τὼ | ἀβουλήσᾰντε |
| γεν-δοτ | τοῖν | ἀβουλήσᾰ́ντοιν | τοῖν | ἀβουλησᾱ́σαιν | τοῖν | ἀβουλησᾰ́ντοιν |
| 3η&1η κλίση, Κατηγορία 'λύσας' όπως «νικήσας» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | ||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.