χρυσοῦς
Αρχαία ελληνικά (grc)
Κλίση
| γένη → | αρσενικό | θηλυκό | ουδέτερο | ||||
| ↓ πτώσεις | ενικός | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| χρυσεο- χρυσεᾱ- χρυσεο- | |||||||
| ονομαστική | ὁ | χρύσεος > χρυσοῦς | ἡ | χρυσέᾱ > χρυσῆ | τὸ | χρύσεον > χρυσοῦν | |
| γενική | τοῦ | χρυσέου > χρυσοῦ | τῆς | χρυσέᾱς > χρυσῆς | τοῦ | χρυσέου > χρυσοῦ | |
| δοτική | τῷ | χρυσέῳ > χρυσῷ | τῇ | χρυσέᾳ > χρυσῇ | τῷ | χρυσέῳ > χρυσῷ | |
| αιτιατική | τὸν | χρύσεον > χρυσοῦν | τὴν | χρυσέᾱν > χρυσῆν | τὸ | χρύσεον > χρυσοῦν | |
| κλητική ὦ! | χρύσεε - χρυσοῦς | χρυσέᾱ > χρυσῆ | χρύσεον > χρυσοῦν | ||||
| ↓ πτώσεις | πληθυντικός | ||||||
| ονομαστική | οἱ | χρύσεοι > χρυσοῖ | αἱ | χρύσεαι > χρυσαῖ | τὰ | χρύσεᾰ > χρυσᾶ | |
| γενική | τῶν | χρυσέων > χρυσῶν | τῶν | χρυσέων > χρυσῶν | τῶν | χρυσέων > χρυσῶν | |
| δοτική | τοῖς | χρυσέοις > χρυσοῖς | ταῖς | χρυσέαις > χρυσαῖς | τοῖς | χρυσέοις > χρυσοῖς | |
| αιτιατική | τοὺς | χρυσέους > χρυσοῦς | τὰς | χρυσέᾱς > χρυσᾶς | τὰ | χρύσεᾰ > χρυσᾶ | |
| κλητική ὦ! | χρύσεοι > χρυσοῖ | χρύσεαι > χρυσαῖ | χρύσεᾰ > χρυσᾶ | ||||
| δυϊκός | |||||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | χρυσέω > χρυσώ | τὼ | χρυσέᾱ > χρυσᾶ | τὼ | χρυσέω > χρυσώ | |
| γεν-δοτ | τοῖν | χρυσέοιν > χρυσοῖν | τοῖν | χρυσέαιν > χρυσαῖν | τοῖν | χρυσέοιν > χρυσοῖν | |
| Οι σπάνιες κλητικές πτώσεις, ίδιες με τις ονομαστικές. | |||||||
| 2η&1η κλίση, ομάδα 'χρύσεος χρυσοῦς', Κατηγορία 'χρυσοῦς' όπως «χρυσοῦς» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές | |||||||
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.