ταμίευσις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ ταμίευσῐς αἱ ταμιεύσεις
      γενική τῆς ταμιεύσεως τῶν ταμιεύσεων
      δοτική τῇ ταμιεύσει ταῖς ταμιεύσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν ταμίευσῐν τὰς ταμιεύσεις
     κλητική ὦ! ταμίευσῐ ταμιεύσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  ταμιεύσει
γεν-δοτ τοῖν  ταμιευσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ταμίευσις (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική ταμιεύ(ω) + -σις

Ουσιαστικό

ταμίευσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.