σύμφυσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύμφυσῐς	αἱ	συμφύσεις
γενική	τῆς	συμφύσεως	τῶν	συμφύσεων
δοτική	τῇ	συμφύσει	ταῖς	συμφύσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	σύμφυσῐν	τὰς	συμφύσεις
κλητική ὦ!		σύμφυσῐ		συμφύσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συμφύσει
γεν-δοτ	τοῖν		συμφυσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύμφυσις < συμφύ(ω) + -σις. Μορφολογικά αναλύεται σε σύμ- + φύσις.

σύμφυσις, -εως θηλυκό

σύμφυσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.