στύγος

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική τὸ στύγος τὰ στύγη - στύγεᾰ
      γενική τοῦ στύγους - στύγεος τῶν στυγῶν - στυγέων
      δοτική τῷ στύγει - στύγεῐ̈ τοῖς στύγεσῐ(ν)
    αιτιατική τὸ στύγος τὰ στύγη - στύγεα
     κλητική ὦ! στύγος στύγη - στύγεα
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  στύγει - στύγεε
γεν-δοτ τοῖν  στυγοῖν - στυγέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'βέλος' όπως «βέλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

στύγος < στυγέω

Ουσιαστικό

στύγος, -εος ουδέτερο

  1. μίσος, αντιπάθεια, απέχθεια
    ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Χοηφόροι, στίχ. 81 (78-81)
    δίκαια καὶ μὴ δίκαια, | πρέποντ᾽ ἀρχὰς βίου, | βίᾳ φερομένων, †αἰνέσαι, πικρὸν φρενῶν | στύγος κρατούσῃ.
    πρέπει σ᾽ αυτούς που με τη βία με ορίζουνε | σε δίκια κι άδικα την κεφαλή να σκύβω | πνίγοντας μες στα στήθη μου | την πικρήν έχθρα μου που κρύβω.
    Μετάφραση, 1η έκδοση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr
  2. αντικείμενο του μίσους, βδέλυγμα
    ※  6ος/5ος πκε αιώνας ⌘ Αἰσχύλος, Ἀγαμέμνων, στίχ. 558
    τὰ δ᾽ αὖτε χέρσῳ· καὶ προσῆν πλέον στύγος·
    Στη στεριά πάλι το κακό ήταν πιο μεγάλο·
    Μετάφραση (1911): Ιωάννης Ν. Γρυπάρης, Αθήνα:Φέξης @greek‑language.gr

Συγγενικά

Εκφράσεις
  • στύγη θεῶν: οι Ερινύες

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.