σπογγαλιεύς

Νέα ελληνικά (el)
καθαρεύουσα (κατά την αρχαία κλίση)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ σπογγαλιεύς οἱ σπογγαλιεῖς
      γενική τοῦ σπογγαλιέως τῶν σπογγαλιέων
      δοτική τῷ σπογγαλιεῖ τοῖς σπογγαλιεῦσι(ν)
    αιτιατική τὸν σπογγαλιέα τοὺς σπογγαλιέας
     κλητική ὦ! σπογγαλιεῦ σπογγαλιεῖς
Δεν καταγράφονται καταλήξεις πληθυντικού σε -ῆς.
3η κλίση, ομάδα 'βασιλεύς', Κατηγορία 'Ἀντιοχεύς' όπως «Ἀντιοχεύς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σπογγαλιεύς (μαρτυρείται από το 1873)[1] < σπόγγ(ος) + ἁλιεύς

Ουσιαστικό

σπογγαλιεύς αρσενικό (καθαρεύουσα)

Αναφορές
  1. σελ. 920, Τόμος Β΄ - Κουμανούδης, Στέφανος Αθ. (1900) Συναγωγή νέων λέξεων υπό των λογίων πλασθεισών από της Αλώσεως μέχρι των καθ’ ημάς χρόνων. Τόμοι: 2 (Εισαγωγή,@anemi). Εν Αθήναις: Τύποις Π. Δ. Σακελλαρίου
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.