σιμά

Νέα ελληνικά (el)

Ετυμολογία

σιμά < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική σιμά < αρχαία ελληνική σιμ(ός) (με ανασηκωμένη τη μύτη) + -ά

Επίρρημα

σιμά

(λαϊκότροπο) κοντά, σε μικρή απόσταση
※ Ο άλλος άσκυψε, του άδραξε το χέρι και τον τράβηξε σιμά του. (Κοσμάς Πολίτης, Εroïca, 1937 [μυθιστόρημα])

Συγγενικά

→ δείτε τη λέξη σιμός

Μεταφράσεις

σιμά

→ δείτε τη λέξη κοντά

Κλιτικός τύπος επιθέτου

σιμά

ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού του σιμό, ουδέτερο του σιμός

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)

→ ζητούμενο λήμμα

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.