σέλαχος

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	τὸ	σέλαχος	τὰ	σελάχη & σελάχεᾰ
γενική	τοῦ	σελάχους αιολικός σελάχευς & σελάχεος	τῶν	σελαχῶν & σελαχέων
δοτική	τῷ	σελάχει & σελάχεῐ̈	τοῖς	σελάχεσῐ(ν)
αιτιατική	τὸ	σέλαχος	τὰ	σελάχη & σελάχεα
κλητική ὦ!		σέλαχος		σελάχη & σελάχεα
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σελάχει & σελάχεε
γεν-δοτ	τοῖν		σελαχοῖν & σελαχέοιν
Συνήθως στον πληθυντικό.
3η κλίση, Κατηγορία 'στέλεχος' όπως «στέλεχος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σέλαχος < → λείπει η ετυμολογία

σέλαχος ουδέτερο (συνήθως στον πληθυντικό)

σέλαχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.