πυράκτωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πυράκτωσῐς	αἱ	πυρακτώσεις
γενική	τῆς	πυρακτώσεως	τῶν	πυρακτώσεων
δοτική	τῇ	πυρακτώσει	ταῖς	πυρακτώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πυράκτωσῐν	τὰς	πυρακτώσεις
κλητική ὦ!		πυράκτωσῐ		πυρακτώσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πυρακτώσει
γεν-δοτ	τοῖν		πυρακτωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πυράκτωσις < → λείπει η ετυμολογία

πυράκτωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

πυράκτωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.