πρόσκτησις

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ πρόσκτησῐς αἱ προσκτήσεις
      γενική τῆς προσκτήσεως τῶν προσκτήσεων
      δοτική τῇ προσκτήσει ταῖς προσκτήσεσῐ(ν)
    αιτιατική τὴν πρόσκτησῐν τὰς προσκτήσεις
     κλητική ὦ! πρόσκτησῐ προσκτήσεις
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  προσκτήσει
γεν-δοτ τοῖν  προσκτησέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρόσκτησις < → λείπει η ετυμολογία

Ουσιαστικό

πρόσκτησις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

Συγγενικά
  • (Χρειάζεται επεξεργασία)

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.