προσκλητήρι

Νέα ελληνικά (el)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική το προσκλητήρι τα προσκλητήρια
      γενική — —
    αιτιατική το προσκλητήρι τα προσκλητήρια
     κλητική προσκλητήρι προσκλητήρια
Η κατάληξη του πληθυντικού -ια προφέρεται με συνίζηση.
Κατηγορία όπως «παιδάκι» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

προσκλητήρι < προσκλητήριο

Ουσιαστικό

προσκλητήρι[1] ουδέτερο

Μεταφράσεις
    προσκλητήρι

Αναφορές
  1. προσκλητήρι - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη. (συντομογραφίες)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.