πραότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ πραότης αἱ πραότητες
      γενική τῆς πραότητος τῶν πραοτήτων
      δοτική τῇ πραότητῐ ταῖς πραότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν πραότητᾰ τὰς πραότητᾰς
     κλητική ὦ! πραότης πραότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πραότητε
γεν-δοτ τοῖν  πραοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πραότης < πρᾶο(ς) + -της

Ουσιαστικό

πραότης, -ητος θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.