πρίων

Αρχαία ελληνικά (grc)
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ὁ πρίων οἱ πρίονες
      γενική τοῦ πρίονος τῶν πριόνων
      δοτική τῷ πρίονῐ τοῖς πρίοσῐ(ν)
    αιτιατική τὸν πρίονᾰ τοὺς πρίονᾰς
     κλητική ὦ! πρίον πρίονες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  πρίονε
γεν-δοτ τοῖν  πριόνοιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
3η κλίση, Κατηγορία 'γείτων' όπως «μέμνων» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πρίων < πρίω + -ων

Ουσιαστικό

πρίων αρσενικό

  1. πριόνι
  2. πριονιστής

Σημειώσεις
  • πρῑ́ων στην Αττική διάλεκτο, πρῐ́ων σε μεταγενέστερους ποιητές
  • η γενική: πρίονος και πρίωνος

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.