πετάλωσις

Αρχαία ελληνικά (grc)

	δυϊκός
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πετάλωσῐς	αἱ	πεταλώσεις
γενική	τῆς	πεταλώσεως	τῶν	πεταλώσεων
δοτική	τῇ	πεταλώσει	ταῖς	πεταλώσεσῐ(ν)
αιτιατική	τὴν	πετάλωσῐν	τὰς	πεταλώσεις
κλητική ὦ!		πετάλωσῐ		πεταλώσεις
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πεταλώσει
γεν-δοτ	τοῖν		πεταλωσέοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'δύναμις' όπως «δύναμις» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

πετάλωσις < → λείπει η ετυμολογία

ΑΠΟΓΟΝΟΙ: ⇘ νέα ελληνικά: πετάλωση (με διαφορετική σημασία)

πετάλωσις, -εως θηλυκό (ελληνιστική κοινή)

πετάλωσις - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.