παραδοξότης

Αρχαία ελληνικά (grc)
ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση)
δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ἡ παραδοξότης αἱ παραδοξότητες
      γενική τῆς παραδοξότητος τῶν παραδοξοτήτων
      δοτική τῇ παραδοξότητῐ ταῖς παραδοξότησῐ(ν)
    αιτιατική τὴν παραδοξότητᾰ τὰς παραδοξότητᾰς
     κλητική ὦ! παραδοξότης παραδοξότητες
  δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ τὼ  παραδοξότητε
γεν-δοτ τοῖν  παραδοξοτήτοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'τάπης' όπως «τάπης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραδοξότης (ελληνιστική κοινή) < αρχαία ελληνική παράδοξο(ς) + -της

Ουσιαστικό

παραδοξότης, -ητος θηλυκό

Πηγές
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.