οἰακίζω

οἰακίζω < → λείπει η ετυμολογία

οἰακίζω

1. χειρίζομαι το πηδάλιο του πλοίου, πηδαλιουχώ

   ※  2ος/3ος κε αιώνας ⌘ Κλήμης ο Αλεξανδρεύς, Paedagogus, Παιδαγωγός, 1.7, @scaife.perseus

   ὡς ὁ κυβερνήτης οἰακίζει τὸ σκάφος σῴζειν προαιρούμενος τοὺς ἐμπλέοντας, οὕτως καὶ ὁ παιδαγωγὸς ἄγει τοὺς παῖδας ἐπὶ τὴν σωτήριον δίαιταν τῆς ἡμῶν αὐτῶν ἕνεκεν κηδεμονίας·

2. (μεταφορικά) κυβερνώ, καθοδηγώ, διευθύνω

   ※  6ος/5ος πκε αιώνας Ηράκλειτος, Απόσπασμα, Β 64, @scaife.perseus

   τὰ δὲ πάντα οἰακίζει Κεραυνός.

   Τα πάντα τα κυβερνάει ο Κεραυνός.

   Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

   ※  3ος/2ος πκε αιώνας ⌘ Παλαιὰ Διαθήκη κατά την μετάφραση των Εβδομήκοντα , Ιώβ, 37.10 @scaife.perseus

   καὶ ἀπὸ πνοῆς Ἰσχυροῦ δώσει πάγος, οἰακίζει δὲ τὸ ὕδωρ ὡς ἐὰν βούληται·

   ※  2ος κε αιώνας ⌘ Γαληνός, De causis respirationis, ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΤΗΣ ΑΝΑΠΝΟΗΣ ΑΙΤΙΩΝ, 1, p.466 @scaife.perseus

   ὁ δὲ πνεύμων οἷα βαθὺς γαστὴρ ὑπόκειται τῷ πνεύματι. τούτου δὲ τὰς διαστολάς τε καὶ συστολὰς ὁ θώραξ οἰακίζει, μυσὶ κινούμενος, ὀστοῖς τε διαρθρούμενος.

3. (στην παθητική φωνή) (για άλογα) κατευθύνομαι, οδηγούμαι

• ιωνικός τύπος : οἰηκίζω

• → λείπει η κλίση

• οἰακίζω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• οἰακίζω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.